Οι Γκοστμπάστερ ήταν τελικά Γερμανοί...
Ο Ουαναμέικερ και ήθελε και μπορούσε να γίνει… Γκοστμπάστερ. Ευστόχησε στις δύο κρίσιμες βολές στο φινάλε, έφερε τη διαφορά στους τέσσερις και έδωσε τέλος στο παιχνίδι και συνάμα στην όποια προσπάθεια των πρωταθλητών Ελλάδας να γυρίσουν ξανά από τον κόσμο των νεκρών, να πάρουν τη μορφή του γνωστού σε όλη την Ευρώπη πνεύματος, το οποίο δεν λέει να αφήσει κανέναν να ησυχάσει. Γράφει ο Μπάμπης Λάμπρου.
Συντάκτης: Μπάμπης Λάμπρου, 16/01/2016, 08:49
Μεγάλο κομμάτι της πολύ σύγχρονης ιστορίας του Ολυμπιακού (από το 2012 και μετά) έχει γραφτεί από τη γραμμή των βολών. Σισκάουσκας 2012 στην Κωνσταντινούπολη, Ναβάρο 2015 στο ΣΕΦ, ακόμη και το τραγικό 46% των Πειραιωτών στον περσινό τελικό της Μαδρίτης ήρθαν για να δώσουν σημασία στη λεπτομέρεια, που τόσο σημαντική είναι στο μπάσκετ.
Απόψε, κόντρα στην Μπάμπεργκ δεν έφτασε τόσο το 65% στο πιο εύκολο και συνάμα τόσο δύσκολο είδος σουτ, με το οποίο το ίδιο το άθλημα γουστάρει συχνά να «σπάει» πλάκα. Άλλωστε και οι Γερμανοί δεν ήταν και πολύ καλύτεροι σε αυτόν τον τομέα (69%).
Ωστόσο, όταν οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου πήγαν να κάνουν μία ακόμη τεράστια ανατροπή, εκεί που πλησίασαν στους δύο πόντους με το τρίποντο του Σπανούλη, τα «ερυθρόλευκα» φαντάσματα δεν κατάφεραν να στοιχειώσουν το μυαλό του Μπράντλεϊ Ουαναμέικερ, ακόμη κι ο Αμερικανός αν δεν έχει την εμπειρία και τις παραστάσεις που είχαν τότε οι σπουδαίοι Σισκάουσκας και Ναβάρο. Θα μου πείτε άλλα διακυβεύονταν τότε και άλλα τώρα. Και πάλι όμως…
Ο Ουαναμέικερ και ήθελε και μπορούσε να γίνει… Γκοστμπάστερ. Ευστόχησε άμεσα στις δύο βολές, έφερε τη διαφορά στους τέσσερις και έδωσε τέλος στο παιχνίδι και συνάμα στην όποια προσπάθεια των πρωταθλητών Ελλάδας να γυρίσουν ξανά από τον κόσμο των νεκρών, να πάρουν τη μορφή του γνωστού σε όλη την Ευρώπη πνεύματος, το οποίο δεν λέει να αφήσει κανέναν να ησυχάσει.
Προς το παρόν πάντως, αυτός που δεν είναι ήσυχος είναι ο Ολυμπιακός. Κι αυτό γιατί έτσι μπήκε στο παρκέ του ΣΕΦ. Ήσυχος ότι η δουλειά θα γίνει από μόνη της. Δεν γίνεται να μπαίνεις και να βγαίνεις από τον γήπεδο με την ίδια διάθεση. Ή θα είσαι σε εγρήγορση και θα ησυχάζεις μετά ή ο αντίπαλος θα σε πιάσει στον… ύπνο και στο φινάλε θα τρέχεις.
Για να φτάσουμε στο σημείο να ακούγεται ένα εκκωφαντικό «ου» από την εξέδρα στις βολές του Ουαναμέικερ προφανώς κι έγιναν πολλά πράγματα λανθασμένα. Η πολυδιαφημισμένη άμυνα των Πειραιωτών «τρύπαγε» με μεγάλη άνεση από τους αεικίνητους παίκτες του… Εθνικού μας σταρ, του άσχετου Ιταλού, του «δικού» μας Αντρέα Τρινκιέρι. Και μπορεί κάποιος να τα βάλει με την ευστοχία των Γερμανών στα τρίποντα (52%), όμως η πικρή αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα εξ αυτών ήταν ελεύθερα και ως αποτέλεσμα τρομερής κυκλοφορίας. Η -επιτυχημένη κατά τ’ άλλα- άμυνα του Γιάννη Σφαιρόπουλου με αλλαγές σε όλα τα μαρκαρίσματα (ακόμη και σε σκριν μακριά από την μπάλα) χτυπήθηκε με δημιουργία ή εκτέλεση από το ποστ ή με την ταχύτητα των γκαρντ της Μπάμπεργκ στα μις ματς.
Βέβαια, για να παίξεις τέτοια άμυνα χρειάζεται 1000% προσήλωση από όλους τους παίκτες. Είναι ένα πολύ απαιτητικό πλάνο. Όταν στα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου οι γνωστές «ερυθρόλευκες» δαγκάνες έκλεισαν, το -24 έγινε -10.
Η ανατροπή δεν ολοκληρώθηκε. Το μάθημα ήταν καλό, αλλά και ταυτόχρονα σκληρό σε έναν τέτοιο όμιλο στο Top 16, όπως αυτόν που έχει πέσει φέτος ο Ολυμπιακός. Ίσως στοιχίσει, σίγουρα «σβήνει» την εκτός έδρας νίκη απέναντι στη Λαμποράλ και θυμίζει σε όλους ότι όποιος βιάζεται να πανηγυρίσει ή να εφησυχάσει, τα φαντάσματα μπορούν να έρθουν στη δική του πλευρά….
Απόψε, κόντρα στην Μπάμπεργκ δεν έφτασε τόσο το 65% στο πιο εύκολο και συνάμα τόσο δύσκολο είδος σουτ, με το οποίο το ίδιο το άθλημα γουστάρει συχνά να «σπάει» πλάκα. Άλλωστε και οι Γερμανοί δεν ήταν και πολύ καλύτεροι σε αυτόν τον τομέα (69%).
Ωστόσο, όταν οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου πήγαν να κάνουν μία ακόμη τεράστια ανατροπή, εκεί που πλησίασαν στους δύο πόντους με το τρίποντο του Σπανούλη, τα «ερυθρόλευκα» φαντάσματα δεν κατάφεραν να στοιχειώσουν το μυαλό του Μπράντλεϊ Ουαναμέικερ, ακόμη κι ο Αμερικανός αν δεν έχει την εμπειρία και τις παραστάσεις που είχαν τότε οι σπουδαίοι Σισκάουσκας και Ναβάρο. Θα μου πείτε άλλα διακυβεύονταν τότε και άλλα τώρα. Και πάλι όμως…
Ο Ουαναμέικερ και ήθελε και μπορούσε να γίνει… Γκοστμπάστερ. Ευστόχησε άμεσα στις δύο βολές, έφερε τη διαφορά στους τέσσερις και έδωσε τέλος στο παιχνίδι και συνάμα στην όποια προσπάθεια των πρωταθλητών Ελλάδας να γυρίσουν ξανά από τον κόσμο των νεκρών, να πάρουν τη μορφή του γνωστού σε όλη την Ευρώπη πνεύματος, το οποίο δεν λέει να αφήσει κανέναν να ησυχάσει.
Προς το παρόν πάντως, αυτός που δεν είναι ήσυχος είναι ο Ολυμπιακός. Κι αυτό γιατί έτσι μπήκε στο παρκέ του ΣΕΦ. Ήσυχος ότι η δουλειά θα γίνει από μόνη της. Δεν γίνεται να μπαίνεις και να βγαίνεις από τον γήπεδο με την ίδια διάθεση. Ή θα είσαι σε εγρήγορση και θα ησυχάζεις μετά ή ο αντίπαλος θα σε πιάσει στον… ύπνο και στο φινάλε θα τρέχεις.
Για να φτάσουμε στο σημείο να ακούγεται ένα εκκωφαντικό «ου» από την εξέδρα στις βολές του Ουαναμέικερ προφανώς κι έγιναν πολλά πράγματα λανθασμένα. Η πολυδιαφημισμένη άμυνα των Πειραιωτών «τρύπαγε» με μεγάλη άνεση από τους αεικίνητους παίκτες του… Εθνικού μας σταρ, του άσχετου Ιταλού, του «δικού» μας Αντρέα Τρινκιέρι. Και μπορεί κάποιος να τα βάλει με την ευστοχία των Γερμανών στα τρίποντα (52%), όμως η πικρή αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα εξ αυτών ήταν ελεύθερα και ως αποτέλεσμα τρομερής κυκλοφορίας. Η -επιτυχημένη κατά τ’ άλλα- άμυνα του Γιάννη Σφαιρόπουλου με αλλαγές σε όλα τα μαρκαρίσματα (ακόμη και σε σκριν μακριά από την μπάλα) χτυπήθηκε με δημιουργία ή εκτέλεση από το ποστ ή με την ταχύτητα των γκαρντ της Μπάμπεργκ στα μις ματς.
Βέβαια, για να παίξεις τέτοια άμυνα χρειάζεται 1000% προσήλωση από όλους τους παίκτες. Είναι ένα πολύ απαιτητικό πλάνο. Όταν στα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου οι γνωστές «ερυθρόλευκες» δαγκάνες έκλεισαν, το -24 έγινε -10.
Η ανατροπή δεν ολοκληρώθηκε. Το μάθημα ήταν καλό, αλλά και ταυτόχρονα σκληρό σε έναν τέτοιο όμιλο στο Top 16, όπως αυτόν που έχει πέσει φέτος ο Ολυμπιακός. Ίσως στοιχίσει, σίγουρα «σβήνει» την εκτός έδρας νίκη απέναντι στη Λαμποράλ και θυμίζει σε όλους ότι όποιος βιάζεται να πανηγυρίσει ή να εφησυχάσει, τα φαντάσματα μπορούν να έρθουν στη δική του πλευρά….