Ο Κλαούντιος και τα πέναλτι!
«Off the record» τη Δευτέρα για να πάει καλά η μέρα! Με τα χουνέρια του Ρανιέρι σε πρώτο πλάνο και τα συμπληρωματικά στο πιάτο σας για άλλη μια φορά!
Συντάκτης: Κώστας Κουτσαυλής, 7/12/2015 3:45 μμ
Κλαίω με δάκρυ μαύρο και με λυγμούς σαν βλέπω τον Ρανιέρι να χορεύει όλη την Premier League, κοροϊδεύοντάς τους από την κορυφή! Ναι ναι, αυτός ο ακατάλληλος που θυμήθηκε το ρητό των προγόνων του, των Ρωμαίων, ερχόμενος στην Ελλάδα για να «veni et vidi», ξέχασε σε μια γωνιά το «vici», για να το ξαναθυμηθεί στην Αγγλία!
Με τα λατινικά ομολογώ ποτέ δεν ήμουν καλός. Τα σιχαινόμουν στο σχολείο αλλά αναγκάστηκα να τα υποστώ λόγω κατεύθυνσης. Όμως από τη μια ο Ρανιέρι και από την άλλη ο πρόσφατος ερχομός του Αντρέα Στραματσόνι, με υποχρεώνουν να ανοίγω που και που την, φαγωμένη από τη σκόνη, γραμματική. Ειδικά για τον Κλαούντιο, κοντεύω να μάθω και τη χρήση του σουπίνο...Ήλθε κύριος στην Ελλάδα, είδε πως είναι τα πράγματα, δεν μπόρεσε να κερδίσει ούτε την επίλεκτη ομάδα της... Κωλοπετινίτσας αλλά βρήκε σχεδόν άμεσα την καλή. Όπου «καλή» και Λέστερ δηλαδή.
Επέλεξα να βάλω αυτή τη φωτογραφία στο άρθρο επειδή το στυλ του μου φέρνει σε ένα κράμα Μουσολίνι (τα χέρια στη μέση και τα χείλια σουφρωμένα) και Ιούλιου Καίσαρα (έχω το δίκιο με το μέρος μου και αποπνέω την αύρα του... γαμάτου). Κι όχι άδικα, μέχρι στιγμής τους κάνει πλάκα. Με εκατόνταρχο τον Τζέιμι Βάρντι, ο οποίος αποτελεί τη σύγχρονη έκδοση του «American Dream», αναρριχόμενος από τα χωρία των τοπικών στην λαμπερή Premier League, προχωράει με βήμα ταχύ προς το μεγαλύτερο κάζο του αιώνα.
Τι διάολο! Ας είμεθα ρεαλισταί... Θα ξεφουσκώσει κάποια στιγμή. Θα πάθει μια μικρή αφλογιστία ο Βάρντι, δεν νομίζω να το πάει μέχρι τέρμα. Το ζήτημα είναι πως ο Ιταλός τους έχει χορέψει για τα καλά και το γουστάρει. Άρα από αυτή την ιστορία βγαίνουν δυο συμπεράσματα. Πρώτον πως οι ευθύνες από το πέρασμά του στην Εθνική Ελλάδας, όλο και μικραίνουν, τουναντίον βαραίνουν τον Σαρρή και τους υπόλοιπους «φωστήρες» εκεί στην ΕΠΟ. Δεύτερον, όλα στη ζωή είναι θέμα στιγμών. Ο Ρανιέρι, σαν σύγχρονος «soldier of fortune», πήρε την ευκαιρία από τα μαλλιά, καθότι τυχερός, και την εκμεταλλεύεται στο έπακρον.
Γιατί εκτός από ικανός ψυχολόγος, αποδεικνύεται και τυχεράκιας ο άνθρωπος! Έχει να επιδείξει κάτι σοβαρό προπονητικά από την εποχή που έπαιζε στην τηλεόραση το «Είσαι το ταίρι μου» εδώ στην Ελλάδα. Κι όμως, το όνομά του είναι ακόμα σε θέση να προηγηθεί των ικανοτήτων του και να του εξασφαλίσει μια θέση μεταξύ των κορυφαίων στην Αγγλία... Γνωριμίες, τύχη και εκμετάλλευση των καταστάσεων. Πάρτε μαθήματα κύριοι από τον Κλαούντιο...
Για το θέμα των πέναλτι. Έχει παραγίνει πια. Με το στανιό η (πραγματικά) καλύτερη ομάδα της Ελλάδας να παίρνει εξόφθαλμες βοήθειες από παντού... Όχι τίποτα άλλο αλλά ο Φορτούνης θα καταντήσει να χτυπήσει περισσότερα πέναλτι σε μια σεζόν από τον Τζόλε... Ντροπή ρε παιδιά. Εμ παίζετε μόνοι σας, εμ θέλετε και σπρώξιμο... Όπως και να χει, το σχόλιο για τα ελληνικά πεπραγμένα, φτάνει μέχρι εδώ. Δεν αξίζει κάτι παραπάνω. Η μάλλον αξίζει... Να πω με τη σειρά μου καλή επιτυχία στον (ευρωπαίο) Ολυμπιακό ο οποίος με έχει βγάλει ασπροπρόσωπο και «περήφανο» ως Έλλην τις τελευταίες σεζόν. Το παιχνίδι με την Άρσεναλ θα είναι ζόρικο όμως η παράδοση και η ίδια η αντίπαλος του, μόνο αισιόδοξα μπορούν να μας κάνουν να σκεφτούμε...
Καλή εβδομάδα να έχουμε παλικάρια μου. Τα μελομακάρονα είναι πιο κοντά από ποτέ. Οι γιορτές έρχονται με φόρα να μας δώσουν το διάλειμμα που όλοι επιθυμούμε... Να είστε όλοι σας καλά, γεροί, δυνατοί, ντούροι και πάνω απ' όλα άνθρωποι μέχρι την επόμενη εβδομάδα και το επόμενο «Off the record»... Arivederci a tutti!
Με τα λατινικά ομολογώ ποτέ δεν ήμουν καλός. Τα σιχαινόμουν στο σχολείο αλλά αναγκάστηκα να τα υποστώ λόγω κατεύθυνσης. Όμως από τη μια ο Ρανιέρι και από την άλλη ο πρόσφατος ερχομός του Αντρέα Στραματσόνι, με υποχρεώνουν να ανοίγω που και που την, φαγωμένη από τη σκόνη, γραμματική. Ειδικά για τον Κλαούντιο, κοντεύω να μάθω και τη χρήση του σουπίνο...Ήλθε κύριος στην Ελλάδα, είδε πως είναι τα πράγματα, δεν μπόρεσε να κερδίσει ούτε την επίλεκτη ομάδα της... Κωλοπετινίτσας αλλά βρήκε σχεδόν άμεσα την καλή. Όπου «καλή» και Λέστερ δηλαδή.
Επέλεξα να βάλω αυτή τη φωτογραφία στο άρθρο επειδή το στυλ του μου φέρνει σε ένα κράμα Μουσολίνι (τα χέρια στη μέση και τα χείλια σουφρωμένα) και Ιούλιου Καίσαρα (έχω το δίκιο με το μέρος μου και αποπνέω την αύρα του... γαμάτου). Κι όχι άδικα, μέχρι στιγμής τους κάνει πλάκα. Με εκατόνταρχο τον Τζέιμι Βάρντι, ο οποίος αποτελεί τη σύγχρονη έκδοση του «American Dream», αναρριχόμενος από τα χωρία των τοπικών στην λαμπερή Premier League, προχωράει με βήμα ταχύ προς το μεγαλύτερο κάζο του αιώνα.
Τι διάολο! Ας είμεθα ρεαλισταί... Θα ξεφουσκώσει κάποια στιγμή. Θα πάθει μια μικρή αφλογιστία ο Βάρντι, δεν νομίζω να το πάει μέχρι τέρμα. Το ζήτημα είναι πως ο Ιταλός τους έχει χορέψει για τα καλά και το γουστάρει. Άρα από αυτή την ιστορία βγαίνουν δυο συμπεράσματα. Πρώτον πως οι ευθύνες από το πέρασμά του στην Εθνική Ελλάδας, όλο και μικραίνουν, τουναντίον βαραίνουν τον Σαρρή και τους υπόλοιπους «φωστήρες» εκεί στην ΕΠΟ. Δεύτερον, όλα στη ζωή είναι θέμα στιγμών. Ο Ρανιέρι, σαν σύγχρονος «soldier of fortune», πήρε την ευκαιρία από τα μαλλιά, καθότι τυχερός, και την εκμεταλλεύεται στο έπακρον.
Γιατί εκτός από ικανός ψυχολόγος, αποδεικνύεται και τυχεράκιας ο άνθρωπος! Έχει να επιδείξει κάτι σοβαρό προπονητικά από την εποχή που έπαιζε στην τηλεόραση το «Είσαι το ταίρι μου» εδώ στην Ελλάδα. Κι όμως, το όνομά του είναι ακόμα σε θέση να προηγηθεί των ικανοτήτων του και να του εξασφαλίσει μια θέση μεταξύ των κορυφαίων στην Αγγλία... Γνωριμίες, τύχη και εκμετάλλευση των καταστάσεων. Πάρτε μαθήματα κύριοι από τον Κλαούντιο...
Για το θέμα των πέναλτι. Έχει παραγίνει πια. Με το στανιό η (πραγματικά) καλύτερη ομάδα της Ελλάδας να παίρνει εξόφθαλμες βοήθειες από παντού... Όχι τίποτα άλλο αλλά ο Φορτούνης θα καταντήσει να χτυπήσει περισσότερα πέναλτι σε μια σεζόν από τον Τζόλε... Ντροπή ρε παιδιά. Εμ παίζετε μόνοι σας, εμ θέλετε και σπρώξιμο... Όπως και να χει, το σχόλιο για τα ελληνικά πεπραγμένα, φτάνει μέχρι εδώ. Δεν αξίζει κάτι παραπάνω. Η μάλλον αξίζει... Να πω με τη σειρά μου καλή επιτυχία στον (ευρωπαίο) Ολυμπιακό ο οποίος με έχει βγάλει ασπροπρόσωπο και «περήφανο» ως Έλλην τις τελευταίες σεζόν. Το παιχνίδι με την Άρσεναλ θα είναι ζόρικο όμως η παράδοση και η ίδια η αντίπαλος του, μόνο αισιόδοξα μπορούν να μας κάνουν να σκεφτούμε...
Καλή εβδομάδα να έχουμε παλικάρια μου. Τα μελομακάρονα είναι πιο κοντά από ποτέ. Οι γιορτές έρχονται με φόρα να μας δώσουν το διάλειμμα που όλοι επιθυμούμε... Να είστε όλοι σας καλά, γεροί, δυνατοί, ντούροι και πάνω απ' όλα άνθρωποι μέχρι την επόμενη εβδομάδα και το επόμενο «Off the record»... Arivederci a tutti!