«Η μουσική υπάρχει για να μας ενώνει»
Μνησικλέους και Θόλου. Εκεί, γνώρισα την Απανεμιά. Μαζί της την Όλγα Πάσχου και τον Τάκη Τζουνάκο. Το δίδυμο που με έκανε να ξαγρυπνώ μέχρι τις 7 το πρωί. Να βγαίνει ο ήλιος και να ακούω γλυκά από τις φωνές τους «Goodnight, αγάπες μου, goodnight». O «τρελός» στο πιάνο και η «ήρεμη δύναμη» δίπλα του, γέμιζαν το χώρο με ενέργειες μοναδικές. Γράφει, η Ανδριάνα Βούτου.
Συντάκτης: Ανδριάνα Βούτου, 08/12/2015, 11:07
Τραγουδούσαν όλα όσα αγαπούσα. Περίμενα την στιγμή που θα βρω το… ψεγάδι τους. Μάταια! «Το επόμενο δεν θα μου αρέσει» σκεφτόμουν και κάθε φορά με διέψευδαν. Η Όλγα, μια γλυκιά φωνή καναρινιού. Ο Τάκης, μια χροιά που δεν ταίριαζε με καμιά από αυτές που ήδη ήξερε το αυτί μου.
Η Όλγα με συγκινούσε , δάκρυζα κλεφτά στη γωνίτσα μου. Τότε ερχόταν ο Τάκης και με έκανε να γελώ. Σκωτσέζικο ντουζ! Ένας αλλόκοτος συνδυασμός. Αλλόκοτος και πανέμορφος… Τέσσερα χρόνια πέρασαν και κάθε φόρα που τους ακούω να τραγουδούν, νιώθω την ίδια ένταση της πρώτης φοράς.
Η «παρέα» τους μεγάλωσε με τον Μάνο Βλοιτό και την κιθάρα του, τον Λευτέρη Ζερβάκη στα ντραμς και τον Γιώργο Γάσπαρη με τα πνευστά του. Τώρα λένε κι άλλα τραγούδια που αγαπώ, κι άλλες μελωδίες. Και στην εκπνοή του χρόνου τους περιμένω πως και πως για το επόμενο live τους.
Η «παρέα» τους μεγάλωσε με τον Μάνο Βλοιτό και την κιθάρα του, τον Λευτέρη Ζερβάκη στα ντραμς και τον Γιώργο Γάσπαρη με τα πνευστά του. Τώρα λένε κι άλλα τραγούδια που αγαπώ, κι άλλες μελωδίες. Και στην εκπνοή του χρόνου τους περιμένω πως και πως για το επόμενο live τους.
Μη γελάτε! Άμα εθιστείς, πάει τελείωσε, γυρισμό δεν έχει… Κι εγώ αυτό έπαθα, εθίστηκα. Eναγωνίως περιμένω τις υπέροχες δυναμικές τους να με τυλίξουν έτσι ωραία, έτσι μοναδικά. Στο Holy Wood στις 17 του τελευταίου μήνα του χρόνου, θα ξεπροβοδίσω το 2015 με τον πιο ωραίο τρόπο.
Τους εύχομαι και στο Hollywood σύντομα!
Τους εύχομαι και στο Hollywood σύντομα!