Κλασική περίπτωση βλάβης
«Οff the record» και αυτή την εβδομάδα πιστό στο ραντεβού του με το Sportsvoice24 και την επικαιρότητα. Το μενού έχει Τσάκωνα, εθνική, Μπέκαμ πατήρ και υιό, μιας και δεν είχαμε αγωνιστική δράση στα πρωταθλήματα. Γράφει στο Sportsvoice24 ο Κώστας Κουτσαυλής.
Καλά, η παραίνεση που έχει γίνει της μόδας τελευταία στις μεταξύ μας συζητήσεις, είναι αναγκαία και επίκαιρη όσο ποτέ. Το «κοίτα τα μούτρα σου στον καθρέπτη», εκτός από πολλούς εδώ γύρω τριγύρω στην δημόσια αλλά και στην ιδιωτική ζωή μας, ισχύει και για τον ίδιο τον υπογράφοντα...
Μας άφησε λοιπόν ο Κώστας Τσάκωνας τις προάλλες και γω δεν αξιώθηκα να του αφιερώσω δυο τρεις γραμμές ως κλασικός αγνώμωνας και ηλίθιος (αυτομαστίγωμα και Δευτέρα πάνε μαζί) τσεκάροντας τα πάντα γύρω τριγύρω. Ιδιαίτερα ο τίτλος της -καλύτερης κατ' εμέ- ταινίας του, η «Κλασική περίπτωση βλάβης», ταιριάζει γάντι στα τεκταινόμενα που θα αναλύσουμε παρακάτω... Προσδεθείτε ξεκινάμε το «φαρμάκι» και αυτή τη Δευτέρα! Μεσότιτλοι, ως ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη του μεγάλου Τσάκωνα, θα είναι ατάκες από ταινίες του...
«Κέρασέ με ένα πακέτο τσιγάρα και κράτα τα ρέστα...»
Ντεμπούτο για την εθνική μας στην κοσμοπολίτικη και ποδοσφαιρομάνα χώρα του Λουξεμβούργου την Παρασκευή. Ο σωστός τίτλος μιας Χ εφημερίδας, αν είχε τα κότσια θα έλεγε : «Προσπάθησε πολύ αλλά λύγισε στο τέλος η εθνική μας από μια ανώτερη ομάδα». Ο τίτλος αυτός δεν θα χρησίμευε μόνο για την περιγραφή (άλλης μίας) ήττας, αλλά και συνολικά ως επιμύθιο για την πορεία στην μετα-Σάντος εποχή της «επίσημης αγαπημένης».
Ο Σκίμπε έχει δουλειά πολλή να κάνει ο άτιμος για να γυρίσει ο ήλιος (επίκαιρο το άσμα), μα αμφιβάλλω αν θα αντέξει στην αποπνικτική ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί, ξεκινώντας από την ΕΠΟ, φτάνοντας μέχρι τον Άγιο Κοσμά. Επειδή λοιπόν Ρεχάγκελ ήταν και είναι ένας, όπως και η εποχή του, η οποία πέρασε ανεπιστρεπτί, νιώθω πως έχουν πιάσει κοροϊδο τον Γερμανό και δεν θα μου κάνει ουδεμία εντύπωση αν γίνει το εξιλαστήριο θύμα στην επόμενη στραβή. Το απεύχομαι με την ψυχή μου αλλά εκεί στην ΕΠΟ «ερασιτεχνίζουν» επικίνδυνα...
Κυρ Σκίμπε μου, Μιχάλη μου, μην ακούς κανέναν, δούλεψε όπως μπορείς να διαψεύσεις όλο αυτό το άρρωστο κλίμα που μπορεί να σε έχει ξεγραμμένο πριν την ώρα σου. Ακόμα και αν λένε οτι σε στηρίζουν. Αν καταφέρεις να διώξεις στο αγωνιστικό κομμάτι τη σαπίλα που τριγυρνά ανάμεσα στα διαμάντια (ναι υπάρχουν και αυτά) έχεις κάνει το πρώτο μεγάλο βήμα για την επιστροφή...
«Βρε ηλίθιε βρε μούλε..»
Παρακολουθούσα το φιλικό που διοργανώθηκε για φιλανθρωπικούς σκοπούς και έβλεπα τον Μπέκαμ να παίζει μπάλα μετά απο χρόνια. Και σκεφτόμουν γεμάτος απορία... «μα καλά πόσο μπορεί να σε καταστρέψει μια γυναίκα».
Να εξηγούμαι να μην παρεξηγούμαι, δεν είμαστε στο ΚΨΜ της μονάδας μας, αλλά μας διαβάζουν (μας διαβάζουν άραγε;) και κυρίες. Κυρίες μου (που θά 'λεγε και ο Μάριος ο Μπλάκμαν) δεν έχω κάτι μαζί σας συγκεκριμένα... Με την κυρία Μπέκαμ τα έχω...
(Ακολουθεί παραλήρημα σε ρυθμούς μυδραλιοβόλου)
Βρε κορίτσι μου βρε κοπελιά, τον ήθελες τον Ντεϊβιντ τον πήρες και καλά έκανες ωραία κοπέλα ήσουν καλό παλληκάρι και δαύτος δεν λέω. Αλλά από τότε που βάλατε την «κουλούρα» τον πήγαινες ολοένα και προς την καταστροφή. Κι αυτός μουντρούχος ήτανε και είναι, πιότερο εγωπαθής του Κριστιάνο. Ένας νάρκισσος πριν τον μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό νάρκισσο του σήμερα...
Είναι δυνατόν να έπαιζε αυτός ο άνθρωπος με τους ... κωλοκόφτες στη Ρεάλ Μαδρίτης; Να έτρεχε μαζί σου στα γκαλά διαφημίζοντας ρούχα ενώ έπαιζε; Μας στέρησες το μεγαλύτερο ταλέντο της Βρετανίας μετά τον Μπέστ το έχεις καταλάβει; Επειδή ήσουν spice σαν girl, τον τύλιξες και από το γλυκό του πόδι, κόντεψε να γίνει ζαχαρένιος και ο ίδιος βρε κοπελιά.
(Τέλος παραληρήματος)
Ο Μπέκαμ αν έχουμε πάρει όλοι μας χαμπάρι, πραγματική μπάλα έπαιξε μέχρι να φάει το παπούτσι στο κεφάλι από τον Σερ Άλεξ. Μέχρι εκεί. Μετά εκμεταλλεύτηκε περισσότερο τον τίτλο του σταρ που μαζί με τη γυναίκα του θρέψανε. Ακόμα και στους Γκαλάκτικος, φαινόταν πως δεν ήταν ο Μπέκαμ που είχες συνηθίσει. Τελος πάντων, όλα καλά, τελείωσε το φιλικό, τελείωσε και η οργή μου γι αυτό το μεγάλο ταλέντο της Βρετανίας. Αλλά μήπως και οι λοιποί συμπατριώτες του δεν συμπεριφέρονται λίγο πολύ έτσι; Και μετά απορούμε γιατί τα Λιοντάρια καταποντίζονται στο διεθνές ποδοσφαιρικό στερέωμα..
Σε αυτό το σημείο κλείνει και η σημερινή μας εκπομπή... Ευχές για μια όμορφη εβδομάδα, η οποία έρχεται με φόρα, με ντέρμπι, με αγωνιστική και με πολλά πολλά καλούδια. Το φτωχό της θεματολογίας δεν είναι θέμα δικό μου... Δεν υπήρξαν τρελές αθλητικές ειδήσεις, όλοι είχαμε στραμμένα αλλού τα μάτια μας (a Paris)...
Συντάκτης: Κώστας Κουτσαυλής 16/11/2015, 14:00