Εσωστρέφεια ο ένας, ελπίδα ο άλλος
Καλησπέρα-καλησπέρα (που θα ‘λεγε και μια ψυχή με τσάντα στην πλάτη) σε όλους σας, για άλλη μια Δευτέρα ανοίγει το «στέκι» μας, για να σχολιάσουμε ο,τι στραβό κουλό και ανάποδο έγινε από την προηγούμενη φορά που τα ‘παμε... off the record. Γιατί έτσι είμαστε εμείς, οι κλασικοί στραβωμένοι!
Γράφει, ο Κώστας Κουτσαυλής
Το ντέρμπι της Λεωφόρου πέρασε, με τις δυο ομάδες να καταλήγουν στην... κουλούρα. Φυσιολογικό αποτέλεσμα το 0-0 καθώς ο Παναθηναϊκός δεν είχε (για άλλη μια φορά) παίκτη να δημιουργήσει -πλην Νίνη- και από την άλλη η ΑΕΚ δεν είχε φορ για να τελειώσει τις φάσεις. Έτσι το παιχνίδι μεταφέρθηκε στο κέντρο, εκεί που ο ένας εξουδετέρωσε τον άλλο.
Το ζουμί της υποθέσεως δεν ήταν το αγωνιστικό κομμάτι αλλά ξεκάθαρα το μετά. Στον απόηχό του η ΑΕΚ νιώθει ευχαριστημένη ίσως και λίγο πικραμένη καθώς θα μπορούσε με λιγη τύχη παραπάνω να πετύχαινε ένα γκολ, το οποίο αυτόματα θα της έδινε τη νίκη έτσι όπως κύλησαν τα πράγματα.
Στον αντίποδα, ο Παναθηναϊκός τρέχει και δεν προλαβαίνει. Η κακή εικόνα που έφερε την ισοπαλία και ως φυσική συνέπεια το -8 από την κορυφή, φέρνει δραματικές εξελίξεις. Έτσι γίνεται όταν σε πιάνει το κρύο, ψάχνεις να βρεις οτιδήποτε για να φορέσεις πάνω σου, χωρίς να έχεις το χρόνο να σκεφτείς αν σου κουμπώνει καλά ή αν θα σε κρατήσει ζεστό. Έτσι, με τον Αναστασίου να αποτελεί κατά πως φαίνεται παρελθόν (καιρός ήταν), η ομάδα θα ψάξει να βρει τον επόμενο μην έχοντας τον απαραίτητο χρόνο στη διάθεσή του.
Ας σταθούμε λίγο και στον Πογέτ. Ο νέος τεχνικός της ΑΕΚ μ' αρέσει αρκετά, γιατί έχει άγνοια κινδύνου. Πολύ σωστά ανέφερε ένα προς ένα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ρόστερ της, αναδεικνύοντας την έλλειψη παραπάνω φορ αλλά και της τελικής πάσας! Το -έξω απ τα δόντια- στυλ του «Γκους» μπορεί να μας φαίνεται καλό ως τωρά αλλά τι θα γίνει αν στο μέλλον στραβώσουν τα πράγματα;
Μην ξεχνάτε οτι συνεργάζεται με τύπους όπως ο Μελισσανίδης και ο Μπάγεβιτς οι οποίοι έχουν το ίδιο (ή και διπλάσια) ξερό κεφάλι από τον Ουρουγουανό. Αν συνεχίσει έτσι, προσωπικά είναι μαγκιά του, αλλά το καθαρά και ξάστερα πολλές φορές μπορεί να ροκανίσει και τη θέση του αν δεν κυλήσουν όλα οπως πρέπει στο μέλλον... Υποθέσεις κάνουμε, δεν προδικάζουμε, το αυτονόητο είναι!
Πολλά είπαμε, ήρθε η ώρα να κλείσουμε αποχαιρετώντας σιγά σιγά τον Γιάννη Αναστασίου, λέγοντας το εξής. Όλες οι ιστορίες έχουν ένα τέλος και μάγκας δεν είναι αυτός που θα θελήσει να το πει πρώτος, αλλά αυτός που θα καταλάβει πρώτος πότε ήρθε αυτή η ώρα. Ο Αναστασίου άργησε να το επεξεργαστεί μάλλον και βγαίνει ο ίδιος χαμένος από αυτή την ιστορία, αν και προσέφερε στην ομάδα, για μιάμιση περίπου σεζόν...
Υγιαίνετε κυρίες και κύριοι...!
Συντάκτης: Κώστας Κουτσαυλής 02/11/2015, 16:55
Γράφει, ο Κώστας Κουτσαυλής
Το ντέρμπι της Λεωφόρου πέρασε, με τις δυο ομάδες να καταλήγουν στην... κουλούρα. Φυσιολογικό αποτέλεσμα το 0-0 καθώς ο Παναθηναϊκός δεν είχε (για άλλη μια φορά) παίκτη να δημιουργήσει -πλην Νίνη- και από την άλλη η ΑΕΚ δεν είχε φορ για να τελειώσει τις φάσεις. Έτσι το παιχνίδι μεταφέρθηκε στο κέντρο, εκεί που ο ένας εξουδετέρωσε τον άλλο.
Το ζουμί της υποθέσεως δεν ήταν το αγωνιστικό κομμάτι αλλά ξεκάθαρα το μετά. Στον απόηχό του η ΑΕΚ νιώθει ευχαριστημένη ίσως και λίγο πικραμένη καθώς θα μπορούσε με λιγη τύχη παραπάνω να πετύχαινε ένα γκολ, το οποίο αυτόματα θα της έδινε τη νίκη έτσι όπως κύλησαν τα πράγματα.
Στον αντίποδα, ο Παναθηναϊκός τρέχει και δεν προλαβαίνει. Η κακή εικόνα που έφερε την ισοπαλία και ως φυσική συνέπεια το -8 από την κορυφή, φέρνει δραματικές εξελίξεις. Έτσι γίνεται όταν σε πιάνει το κρύο, ψάχνεις να βρεις οτιδήποτε για να φορέσεις πάνω σου, χωρίς να έχεις το χρόνο να σκεφτείς αν σου κουμπώνει καλά ή αν θα σε κρατήσει ζεστό. Έτσι, με τον Αναστασίου να αποτελεί κατά πως φαίνεται παρελθόν (καιρός ήταν), η ομάδα θα ψάξει να βρει τον επόμενο μην έχοντας τον απαραίτητο χρόνο στη διάθεσή του.
Ας σταθούμε λίγο και στον Πογέτ. Ο νέος τεχνικός της ΑΕΚ μ' αρέσει αρκετά, γιατί έχει άγνοια κινδύνου. Πολύ σωστά ανέφερε ένα προς ένα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ρόστερ της, αναδεικνύοντας την έλλειψη παραπάνω φορ αλλά και της τελικής πάσας! Το -έξω απ τα δόντια- στυλ του «Γκους» μπορεί να μας φαίνεται καλό ως τωρά αλλά τι θα γίνει αν στο μέλλον στραβώσουν τα πράγματα;
Μην ξεχνάτε οτι συνεργάζεται με τύπους όπως ο Μελισσανίδης και ο Μπάγεβιτς οι οποίοι έχουν το ίδιο (ή και διπλάσια) ξερό κεφάλι από τον Ουρουγουανό. Αν συνεχίσει έτσι, προσωπικά είναι μαγκιά του, αλλά το καθαρά και ξάστερα πολλές φορές μπορεί να ροκανίσει και τη θέση του αν δεν κυλήσουν όλα οπως πρέπει στο μέλλον... Υποθέσεις κάνουμε, δεν προδικάζουμε, το αυτονόητο είναι!
Πολλά είπαμε, ήρθε η ώρα να κλείσουμε αποχαιρετώντας σιγά σιγά τον Γιάννη Αναστασίου, λέγοντας το εξής. Όλες οι ιστορίες έχουν ένα τέλος και μάγκας δεν είναι αυτός που θα θελήσει να το πει πρώτος, αλλά αυτός που θα καταλάβει πρώτος πότε ήρθε αυτή η ώρα. Ο Αναστασίου άργησε να το επεξεργαστεί μάλλον και βγαίνει ο ίδιος χαμένος από αυτή την ιστορία, αν και προσέφερε στην ομάδα, για μιάμιση περίπου σεζόν...
Υγιαίνετε κυρίες και κύριοι...!
Συντάκτης: Κώστας Κουτσαυλής 02/11/2015, 16:55