Έχει χαθεί το μέτρο!
Ο Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης πρότεινε την εισαγωγή διδάκτρων (600 ευρώ ανά μαθητή) στα δημόσια σχολεία και ο Κώστας Κουτσαυλής προσπαθεί να κατανοήσει το σκεπτικό του βουλευτή, μαδώντας παράλληλα τις φαβορίτες του, διότι στην κεφαλή τρίχα δεν έμεινε...
Συντάκτης: Κώστας Κουτσαυλής 13/1/2016 7:00 μμ
«Ο βουλευτής και πρώην δημοσιογράφος στην ΕΡΤ3, καταθέτει μια αναλυτική πρόταση για την βελτίωση του συστήματος της Παιδείας στην χώρα μας, η οποία μάλιστα δημοσιεύθηκε σε δύο συνέχειες στην κυβερνητική εφημερίδα. Βασικός άξονας όμως της πρότασής του είναι η θέση του πως πολλές παθογένειες του συστήματος θα εξαλείφονταν εάν επιβαλλόταν δίδακτρα στα δημόσια σχολεία.
Μάλιστα, ο κύριος Τριανταφυλλίδης, καταθέτει και συγκεκριμένη, «κοστολογημένη» πρόταση ανά μαθητή και αναλόγως το οικονομικό υπόβαθρο και την άνεση των γονιών του: Με μέσο όρο πάντως τα 600 ευρώ ανά μαθητή, προβλέπει πως θα συγκεντρώνεται ένα αρκετά ικανοποιητικό ποσό που θα καλύπτει τους μισθούς εκπαιδευτικών που θα αναλαμβάνουν την πρόσθετη στήριξη, ώστε οι μαθητές να μην χρειάζονται φροντιστήριο, αλλά και θα... περισσεύουν, ώστε το σχολείο να προμηθεύεται με τον τρόπο αυτό και υλικοτεχνική υποδομή.»
Καράφλιασα! Είχα υπολογίσει πως η διαδικασία της αραίωσης στο κεφάλι μου θα αργούσε να έρθει, αλλά να 'ναι καλά ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξανδρος Τριανταφυλλίδης, ο οποίος την επιτάχυνε με όλα αυτά που πρότεινε, γραπτώς στην Αυγή. Πάλι καλά τουλάχιστον που τα έγραψε γιατί αν τα έλεγε δια ζώσης ή μπροστά από κάμερες θα τον έπαιρναν στο κυνήγι. Επειδή το ζήτημα της παιδείας στη χώρα μας, ταλανίζει προσωπικά τον κάθε φορολογούμενο, τον κάθε γονιό, δεν θα επιχειρήσω να παραθέσω το κατεβατό των σκέψεών μου. Φτάνει θαρρώ η παράθεση μερικών, ρητορικών και μη ερωτήσεων... Όποιος βούλεται ας απαντήσει για να ησυχάσω και εγώ δηλαδή.
Ερώτηση πρώτη: «Από που θα τα βρεις ρε Τριανταφυλλίδη τα 600 ευρώ»; Από τον φορολογούμενο, τον οποίο η δική σου κυβέρνηση, μαζί με τις υπόλοιπες τα τελευταία επτά χρόνια, τον έχουν ξεζουμίσει με το πρόσχημα της επιβεβλημένης λιτότητας;
Ερώτηση δεύτερη: «Ακόμα και αν δεχθούμε πως στέκει η πρότασή σου (σε ένα παράλληλο σύμπαν), έχεις υπ'όψιν σου σε τι επίπεδα κυμαίνεται ο βασικός μισθός;» Άσχετο αλλά ειλικρινά, τα 600 ευρώ δεν είναι φλούδες...
Ερώτηση τρίτη: «Δεν φτάνουν όσα πλήρωνε και πληρώνει ο κάθε γονέας στα φροντιστήρια, στην παραπαιδεία, επειδή το όλο πράγμα έχει δομηθεί έτσι, ώστε τα πρωινά στο σχολείο να μην φτάνουν για την εισαγωγή του μαθητή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση;»
Ερώτηση τέταρτη: «Με τη λογική της ελεημοσύνης, πιστεύει ειλικρινά κάποιος πως θα σωθεί το σαθρό οικοδόμημα της παιδείας; Τόσα χρόνια, τα κονδύλια της «φίλης» μας ΕΕ για την παιδεία τι έγιναν; Πατατάκια;»
Ερώτηση πέμπτη: «Πόσο σατανικοί είστε ρε κερατάδες να πούμε. Ποιους άλλους τρόπους θα βρείτε για να μαζέψετε λεφτά από τον κόσμο ο οποίος στην τελική ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΕΙ σε κανένα ΔΝΤ, σε καμία ΕΚΤ ούτε ένα λεπτό του ευρώ για να ξανακάνετε βιώσιμες τις τράπεζες, όχι τη χώρα αυτή καθ' αυτή;»
Θα πει κάποιος, «ρε συ ψηφίσαμε και βγάλαμε για δεύτερη φορά αυτούς τους επικίνδυνους». Όχι κύριοι, δεν είναι επικίνδυνοι οι του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν απόλυτη επίγνωση και συναίσθηση του τι πράττουν και το τι δείχνουν στον κόσμο. Όπως και οι προκάτοχοί τους, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, και οι λαγοί τους (ΛΑ.Ο.Σ, ΔΗΜ.ΑΡ). Δεν τους ενδιαφέρεις εσύ, ο διπλανός σου και η πραγματική ευμάρεια του λαού. Τους ενδιαφέρει να απομυζήσουν από παντού για να σώσουν τις τράπεζες και τις επενδύσεις τους.
Η διαφορά των τωρινών κυβερνώντων με τους προηγούμενους είναι πως έχουν το έδαφος να πουλήσουν τρέλα γιατί έχουν ξεμείνει από δικαιολογίες για τις επιλογές τους. Για κάθε δημοψήφισμα, στο οποίο η λαϊκή ετυμηγορία για ένα άκυρο ερώτημα έγινε κωλοτούμπα. Για κάθε Κατρούγκαλο ο οποίος καλεί τον κόσμο σε ξεσηκωμό ενάντια στα δικά του μέτρα για το ασφαλιστικό. Έτσι και με το ζήτημα της παιδείας. Το σχολείο είναι και πρέπει να παραμείνει προνόμιο των πολλών. Η καλύτερα, προνόμιο όλων. Να μη γίνει ιδιωτικό, ώστε να αποτελεί δικλείδα των λίγων και πλουσίων.
Σε πείσμα των καιρών και των γεγονότων, υπάρχουν δάσκαλοι και καθηγητές που παλεύουν κάθε μέρα, για να φέρουν εις πέρας το ιερό, ιερότερο των κληρικών, λειτούργημά τους.
- Παλεύουν σε αίθουσες χωρίς θέρμανση.
- Παλεύουν έχοντας ως «βραχνά» την ανεπάρκεια σε είδη πρώτης ανάγκης μιας αίθουσας (χαρτιά, θρανία κλπ)
- Παλεύουν όντας ολιγάριθμοι, με πολλές θέσεις κάθε χρόνο κενές και ακάλυπτες, ιδιαίτερα στις παραμεθόριες περιοχές.
Κι όμως, δεν θα πρέπει να τους αγιοποιήσουμε, διότι φταίνε και αυτοί με τη σειρά τους. Κλείσανε τα στόματά τους και τα μάτια τους σε όλη αυτή τη λαίλαπα που ήρθε τα τελευταία χρόνια και υπομείνανε. Και τώρα ακούνε τον κάθε Τριανταφυλλίδη να ξεστομίζει φράσεις τις οποίες, υπό άλλες συνθήκες και εποχές, θα τον έστελναν σπίτι του.
Ξεκάθαρα δεν μπορεί η παιδεία, η υγεία, η ασφάλιση να φυτοζωούν, έχοντας από πάνω τους τους διάφορους σωτήρες, οι οποίοι στέκονται πάνω από τον ταλαίπωρο κοσμάκη. Με το ένα χέρι του κάνουν τεχνητές αναπνοές ενώ παράλληλα με το άλλο τραβάνε ένα ένα τα καλώδια της μηχανικής υποστήριξης του μέχρι την τελική πτώση. Σε ένα σύστημα παιδείας το οποίο αργοπεθαίνει με τον καιρό, έχοντας δίπλα του τα κοράκια των πολυεθνικών από πάνω του, έτοιμα να το κατασπαράξουν σαν ξεψυχήσει, το ερώτημα δεν είναι μόνο το ποιος φταίει, αλλά η λύση.
Ο Τριανταφυλλίδης, ήξερε πολύ καλά τι ξεστόμισε. Τώρα όσοι τον κράζουν και λοιδορούν τα λόγια του, ίσως αύριο μεθαύριο να χρειαστεί να ψάξουν σε γη και ουρανό να βρουν τα χρήματα για να φοιτήσει το παιδί τους σε οποιοδήποτε δημόσιο σχολείο. Όπως λοιδορούσαν τον φόρο πρώτης κατοικίας, τον ΕΝΦΙΑ και πολλά άλλα μέτρα τα οποία μπήκαν από το παράθυρό μας χωρίς να τα θέλουμε, αλλά χωρίς ωστόσο να αντιταχθούμε ουσιαστικά σε αυτά.
Εαν έρθει αυτή η κακούργα η εποχή στην οποία θα πρέπει να πληρώσω έστω και ένα ευρώ για να στείλω τα παιδιά μου στο σχολείο, τότε θα πρέπει να κοιτάξω τρεις φορές τον εαυτό μου στον καθρέφτη, πριν γυρίσω να ρίξω το φταίξιμο στις προηγούμενες γενιές. Γιατί όταν όλο αυτό το σκηνικό ξεκίνησε από ένα άρθρο, εγώ γέλασα, δεν το πήρα στα σοβαρά. Η στάμπα του μαλάκα, θα ανήκει δικαιωματικά, ζωγραφισμένη σαν tattoo στη μούρη μου. Στη μούρη ολων...Σκεφτείτε το...